برای درمان آسیب اجتماعی نمازگریزی، كارهای مختلف و متنوع باید انجام شود. یكی از مهم‌ترین و محوری‌ترین راه‌های درمان آسیب اجتماعی نمازگریزی این است كه فرهنگ نماز بر جامعه حاكم شود. امّا این‌كه چگونه فرهنگ نماز را در جامعه حاكم سازیم، تا دیگر پدیده‌ای بنام نمازگریزی در جامعه نداشته باشیم، مستلزم تلاش هماهنگ كلیه نهادهای فرهنگی ـ اجتماعی مانند صدا و سیما، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی و از همه مهم‌تر نهاد خانواده است كه هم در بُعد فردی و هم در بُعد اجتماعی به نهادینه شدن نماز می‌توانند كمك نمایند.
روش‌های درمان آسیب اجتماعی نمازگریزی، همان شیوه‌ها و روش‌های تعلیم و تربیت اسلامی است كه می‌تواند با دادن بینش و جهان‌بینی توحیدی، انسان آگاه، مؤمن، متعادل و پایبند به نماز تربیت نماید. علاوه بر تعمیق و گسترش شناخت و باروهای دینی استفاده از شیوه‌های مناسب برای دعوت به نماز نیز در درمان آسیب اجتماعی نمازگریزی مفید است. و حتی به تعبیر دقیق‌تر ـ امروزه بیش از آن‌كه نیازمند دانش باشیم، نیازمند روش و منش مناسب برای تربیت مذهبی و ترویج فرهنگ نماز در جامعه هستیم ـ طرّاحی روش‌های نو، شیوه‌های جذاب، ساده و قابل انطباق با روحیه كودك و نوجوان ضرورت فرهنگ‌سازی دینی و راه درمان آسیب اجتماعی نمازگریزی است.
راه‌های درمان آسیب‌های اجتماعی نمازگریزی

اهميت و آثار نماز در اسلام

تمام كوشش و تلاش ما در اين بخش از بحث بر اين است كه فضيلت نماز را در دين اسلام تبيين نموده و اهميت و جايگاه آن را روشن سازيم، به اين معنى كه اگر خواسته باشيم تعاليم و دستورات الهى را در دين از حيث درجه و مرتبه مورد ارزيابى قراردهيم نماز در چه مرتبهاى از مراتب قراردارد و جايگاه آن در چه حدّى است؟ آيا مىتوان آن را در عرض ساير تعاليم دينى قرارداد يا خير نماز از جايگاه ويژهاى در دين برخوردار مىباشد؟ عناوينى كه در اين فصل مورد بحث قرار خواهند گرفت در راستاى همين هدف انتخاب شدهاند. انشاء الله كه بتوانيم در تعقيب اين هدف خوانندگان محترم را مددى رسانده باشيم.

1 ـ ارزش و جايگاه نماز

نماز در مكتب انسان ساز اسلام از جايگاه ويژهاى برخوردار بوده و هيچ عملى از اعمال دينى و افعال عبادى با آن قابل مقايسه نمىباشد و اگر خواسته باشيم تعاليم و دستورات دين را درجه بندى نموده و مراتبشان را مشخص نمائيم نماز در بالاترين درجه و مرتبه تعاليم دينى قراردارد. و از چنان ارزشى برخوردار است كه ساير ارزشهاى دينى در عرض آن قرار نمىگيرند. اگر درك و معرفت به ارزش نماز براى كسى حاصل گردد هرگز در آن كوتاهى نكرده و يا آن را ترك نخواهد نمود. در روايتى از امام صادق(عليه السلام)چنين آمده است كه: «هر گاه كسى به نماز ايستد رحمت الهى از آسمان بر او نازل مىشود و فرشتگان اطراف او را احاطه مىكنند و فرشتهاى گويد: اگر اين نماز گزار ارزش نماز را مىدانست هيچ گاه از نماز منصرف نمي شد»(1). و يا على(عليه السلام) در حديثى مىفرمايند: اوصيكم بالصلاةِ التى هى عمود الدين وقوام الاسلام فلا تغفلوا عنها.

«شما را سفارش مىكنم به نمازى كه ستون دين و قوام اسلام است پس از نماز غافل نشويد»(2).

ــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ اصول كافى، ج3 ص265. 2 ـ مستدرك الوسائل، ج1 ص172.

خداوند در شب معراج به نبى مكرّم اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) حقايق بسيارى را نمايان و متجلى ساخت كه يكى از آن حقايق كه بر پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) آشكار گرديد نماز بوده است كه بصورت محملى از نور كه چهل نوع از انواع نور در آن بود و اطراف عرش خدا را احاطه كرده بود ظاهر گرديد. و به همين جهت آن سفير الهى فرمودهاند الصلاة نورٌ. «نماز نور و روشنايى است»(1). پس كسى كه با نماز مأنوس است در قلمرو نور و روشنايى قراردارد و آنكه با نماز فاصله دارد از نور و روشنايى دور افتاده و خود را در محيط تاريكى و ظلمت انداخته است. بنابر اين مىتوان نتيجه گرفت كه مفهوم كلام نبى(صلى الله عليه وآله وسلم) اين است كه تاركين نماز در تاريكىاند و چونبه ارزش نماز در زندگى خود ارجى ننهادهاند نزد مسلمين فاقد اعتبار و ارزش اجتماعى بوده و ايشان را در زندگى دنيا و آخرت سعادتى نيست. ارزش و شخصيت آدمى به ميزان اهميت دادن او به ارزشهاى دينى است و مؤمن واقعى از بىتوجهى و بىمبالاتى نسبت به تعاليم دينى و ارزشهاى الهى مبرّاست. پس نماز را در دين جايگاهى بس بلند است به منزله سر در بدن و روح در كالبد جسم، همانگونه كه بدن بىسر و جسم بىروح را ارزشى نيست دين بىنماز را خيرى نخواهد بود.

نماز در اديان مختلف و الهی وجود داشته است و در اصل یکی از مهمترین عبادت ها و آیین هایی بوده که پیروان با آن خداوند را عبادت و پرستش می کردند. در اینجا نماز در آیین ها و ادیان بزرگ و الهی را بیان می کنیم که نشان از بودن آن به شکل گسترده در ادیان دارد.
نمازگزاري در آيين زرتشت
نماز يكي از اركان مهم آيين زرتشت است و زرتشتيان در راه دين داري و رسيدن به كمال به برپايي نماز امر شده اند. نماز زرتشتيان بسيار شبيه نماز مسلمانان بوده است كه در پنج نوبت بايد همراه با دعاهاي مخصوص ادا مي شد. هم چنين مقدماتي براي انجام اين مراسم عبادي دارند كه به مقدمات نماز در اسلام بي شباهت نيست. در كتاب ديانت زرتشتي آمده است: «زرتشتي ها هر 24ساعت را به 5 دوره يا گاه تقسيم مي كنند و آداب مذهبي تابع اين «پنج گاه» است. بر هر زرتشتي مومن فرض است كه در هر يك از پنج دوره ادعيه و مناجات هاي خاص بخواند.(1) جان ناس در تاريخ جامع اديان خود مي گويد: افراد زرتشتي در هر وقت روز بخواهند مي توانند به تنهايي به درون آتشكده بروند و قبل از ورود به معبد دست و روي خود را با آب شسته...»(2)
سرگرد لورنگ كه خود يك زرتشتي است شرايطي را براي نماز زرتشتيان ذكر مي كند كه بي شباهت به مقدمات نماز در اسلام نيست كه عبارت اند از:
1. پاك بودن تن از هرگونه كثافت و نجاست؛
2. پاك بودن لباس از هرگونه پليدي؛
3. شستن دست و صورت كه همان وضو باشد؛
4. پاك بودن جاي نماز از هرگونه پليدي و فساد؛
5. غصبي نبودن محل نماز.(3)
شباهت عجيب تر اين كه در صورت نبودن آب به جاي وضو، بايد تيمم كنند.
در بخش هاي مختلف اوستا پيروان زرتشت بر انجام نماز ترغيب و تشويق شده اند.(4) البته نه نمازي كه فاقد روح و انس قلب باشد.(5)
نمازگزاري در آيين يهود
براي بررسي نماز در آيين يهود از سه منبع قرآن و روايات، تورات يا عهد عتيق و نويسندگان و مورخان صاحب نظر، مطالبي را نقل مي كنيم.
حضرت موسي عليه السلام از همان آغاز رسالتش از سوي خداوند، به برپايي نماز مأمور مي شود. وقتي حضرت موسي عليه السلام با همسرش از مدين عازم مصر مي شود و در تاريكي و ظلمت شب نوري را در كنار طور مشاهده مي كند و چون به سوي آن مي رود تا شعله اي را از آن برگيرد و به سوي خانواده اش بازگردد، ندا مي آيد كه: «انني أنا الله لا اله الا أنا فاعبدني و اقم الصلوه لذكري؛ همانا من الله هستم و معبودي جز من نيست. پس مرا عبادت كن و نماز را براي ياد من به پادار...» (طه:14) اين آيه علاوه بر نمازگزاري بر انس و حضور قلب و نماز در آيين يهود دلالت دارد. در آيه شريفه خداوند از آن رو خطاب به موسي مي فرمايد: «نماز را براي ياد من به پا دار» كه برپاداشتن نماز براي خدا با نماز بدون روح كه همراه انس و حضور قلب نيست منافات دارد. اين آيه بر نمازگزاري همراه با انس، در آيين يهود دلالت دارد. در منابع معتبر و اصيل ديني يهود نيز بر اين موضوع تأكيد شده است.(6)
حضرت موسي عليه السلام در تداوم رسالت الهي خود با برادرش هارون عليه السلام به برپايي نماز امر مي شود. آيه شريفه مي فرمايد: «أوصينا الي موسي و أخيه... و اقيموا الصلاه؛ به موسي و برادرش وحي كرديم... و نماز بگذاريد.»(7) هم چنين در آيه 77سوره بقره ضمن اشاره به پيماني كه از بني اسرائيل گرفته شده، نماز را به عنوان يكي از اركان و مواد اين پيمان برشمرده است.
يهوديان نمازشان داراي مقدمات خاصي است؛ از جمله اين كه در حال جنابت نمي توان نماز خواند و بدن و لباس بايد از هرگونه كثافت و پليدي پاك باشد و دست ها و صورت را بايد شسته و به سمت بيت المقدس، با خضوع و خشوع نماز را برپاداشت.(8) يهوديان براي نماز بايد طاهر باشند؛ يعني وضو بگيرند يا غسل كنند.(9) در آيين يهود نيز، مانند اسلام، نماز به صورت جماعت هم برپا مي شود.(10)
در روايات نيز به جايگاه ممتاز نماز در آيين يهود اشاره شده است. در برخي روايات از نماز به عنوان پيمان محكم(11) آيين يهود ياد مي شود. امام علي عليه السلام حضرت موسي عليه السلام را به خاطر نماز خواندن و گونه بر زمين نهادن به هنگام نماز به عنوان هم سخن با خود برمي گزيند(12) و در حديث ديگر، از مباهات خداوند نزد فرشتگان به واسطه نمازگزاري در آيين يهود سخن به ميان آمده است.(13) از مجموع اين روايات مي توان دريافت كه نماز يكي از فرمان هايي بوده است كه از سوي خداوند بر حضرت موسي عليه السلام و قومش ابلاغ شده است.
در كتاب مقدس يهود در مورد اصل وجوب(14) اهميت نماز و دعا، (15) چگونگي برپايي نماز، (16) و مكان(17) و زمان نماز(18) مطالبي بيان شده است.
نماز در لفظ عبري «تفيلا» ناميده ميشود. تفيلا به دو بخش كلي تفيلاي عادي و تفيلاي ويژه تقسيم مي گردد.
تفيلاي عادي:
اين تفيلا در ايام عادي هفته (شنبه شب الي بعدازظهر جمعه) خوانده ميشود. كه به ترتيب عبارتند از:
1- شَحَريت (صبح)
2- مينحا (بعدازظهر)
3- عَرويت (شامگاه)

در اين پست سعي بر اين شده تا با زباني ساده مسائل مربوط به وضو آموزش داده شود.

وضو

برای عبادت وبندگی در پیشگاه خداوند مهربان و گزاردن نماز، باید ابتدا خود را پاکیزه کرده، وضوبگیریم؛ یعنی - به دستوری که گفته می شود – دست و صورت خود را بشوییم و با چهره ای شاداب، آماده نماز شویم. اهل تسنن وضو گرفتنشان مانند این است که می خواهند استحمام کنند در صورتی که وضو آماده شدن برای نماز خواندن در پیشگاه خدای متعال است نه استحمام. پس بهتر است بدنمان پاک باشد و وضو بگیریم.  امام رضا (ع) فرمود: "آن که به عبادت خدای بزرگ می ایستد، باید خود را از آلودگیها پاک کند، از سستی و بی حالی دور باشد و با وضو، خود را برای سخن گفتن با خدای توانا، پاک و آماده سازد". وضو، سبب پاکیزگی بدن وصفای روان آدمی است. البته در برخی موارد باید به جای وضو "غسل" کرد که بعد از درس وضو به آن می پردازیم. هرگاه کسی به دلائلی نتواند وضو بگیرد یاغسل کند باید به جای آن، عمل دیگری به نام "تیمم" انجام دهد که با چگونگی آن نیز آشنا خواهیم شد.

اهمیت وضو

وضو کلید ورود به نماز است.
نماز بدون وضو، نماز نیست.
وضو جزو ایمان است.
وضو نظافت جسم است.
وضو نشاط روح است.
وضو وسیله نزدیکی به خداست.
وضو اجازه ورود به نماز است.
کسی که وضو دارد در حال عبادت است.
دست زدن به قرآن و نام خدا بدون وضو حرام است.
وضو کفاره گناهان کوچک است.
وضو نور معنوی است.

مستحبات وضو
قبل از وضو مستحب است دستها را تا مچ بشوییم.(دقت شود که تا برجستگی مچها )
بهتر است با آب سرد وضو بگیریم.
مستحب است که آب وضو را خشک نکنیم.
مستحب است هنگام وضو گرفتن، رو به قبله بایستیم.
مستحب است قبل از وضو مسواک بزنیم.
مستحب است هنگام وضو، آب در دهان بگیریم و بگردانیم.
مستحب است هنگام وضو، آب را در بینی کرده، آن را بالا بکشیم.
هنگام وضو انگشتان را باز کنیم تا کاملاً شسته شود.
خواندن سوره قدر و دعا نیز در هنگام وضو گرفتن مستحب است.

واجبات وضو
1.  نیت (می خواهم وضو بگیرم برای نماز خواندن جهت تقرب به خدای متعال یا می خواهم وضو بگیرم برای نماز خواندن قربةً الی الله ) (اگر در نیت برای چیز دیگری به غیر از نماز خواندن وضو بگیریم با آن وضو نماز باطل است)(اگر قبل از وضو نیت یادمان رفت و وضو گرفته باشیم وضو صحیح است چون می خواستیم برای نماز خواندن وضو بگیریم)

2.  شستن صورت
3. شستن دستها
4. مسح سر
5. مسح پا

حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله):

۱٫ الصَّلاة مِعرَاجُ المُؤمِن
نماز، معراج مؤمن است.

کشف الاسرار، ج ۲، ص ۶۷۶ 

2. الصَّلاة نُورُ المُؤمِن
نماز نور مؤمن است.

نهج الفصاحه، ص ۳۹۶

3. عَلَمُ الایمَان الصَّلاة
علامت و نشانه ایمان نمازاست.

شهاب الاخبار، ص ۵۹

4. الصَّلاة عِمَادُ دِینُکُم
نماز، پایه و ستون دین شماست.

میزان الحکمه، ج ۵، ص ۳۷۰

۵٫ عَلَمُ الاسلامِ الصَّلاة
نماز، پرچم اسلام است.

کنز العمال ، ج ۷، ص ۲۷۹ حدیث ۱۸۸۷

6. اِنَّ الصَّلاة قُربانُ المُؤمِن
همانانماز خواندن وسیله نزدیکی مؤمن به خداست.

کنز العمال ، حدیث ۱۸۹۰۷

۷٫ موضِعِ الصَّلاة مِنَ الدِّین کَموضِعِ الرَّأسِ مِنَ الجَسَد
جایگاه نماز در دین ، مانند جایگاه سر در بدن است.

کنز العمال، ج ۷، حدیث ۱۸۹۷۲

۸٫ الصَّلاة مِفتَاحُ الجَّنَّه
نماز کلید بهشت است.

نهج الفصاحه، حدیث ۱۵۸۸

9. قُرَّهُ عَینِی فِی الصَّلاة
روشنی چشم من در نماز است.

نهج الفصاحه، ص ،۲۸۳ حدیث۱۳۴۳

۱۰٫ مَن حَافَظَ عَلَی الجَمَاعَه حِیثُمَا کَانَ مَرَّ عَلَی الصِّراطِ کَالبَرقِ الخَاطِفِ اللّامِع فِی أوَّلِ زُمرهِ مَعَ السّابِقِین
کسی که محافظت و مداومت بر نماز جماعت کند، مانند برق سریع و درخشان همراه نخستین گروه بهشتیان از روی صراط می گذرد.

ثواب الاعمال، ص ۳۴۳

۱۱٫ إنَّ الله وَعَدَ أن یَدخُلَ الجَّنَّه ثَلاثَه نُفُورٍ بِغَیرحِسابٍ و یَشفَعُ کُلَّ واحِدٍ مِنهُم فِی ثَمانِینٍ الفاً، المُؤذِّن و الامام، و رَجُل یَتَوَضَّا ثُمَّ یَدخُل المَسجِد فَیُصَلِّی فِی الجَماعَه
همانا خداوند به سه گروه وعده داد، بدون حساب وارد بهشت شوند، و هر یک از این سه گروه (روز قیامت) می توانند هشتاد هزار نفر راشفاعت کنند وآن ها عبارتند از: ۱- مؤذن ۲- امام جماعت ۳- کسی که وضو بگیرد، سپس داخل مسجد شود و نماز را به جماعت به جا آورد.

مستدرک الوسائل، ج ۱، ص ۴۸۸

۱۲٫ التَّکبِیرهَ الأولی مَعَ الامامِ خَیرٌ مِنَ الدُّنیا وَ مَا فِیهَا
تکبیر اول را با امام جماعت گفتن بهتر است از دنیا و آنچه در آن است.

مستدرک الوسائل، ج ۱، ص ۴۸۸

۱۳٫ إنَّ الله یَستَحیِیَ مِن عَبدِهِ إذا صَلَّی فِی جَماعَهٍ ثُمَّ سَألَهُ حَاجَهً أن یَنصَرف حَتّی یَقضِیهَا
زمانی که بنده ای  نمازش را به جماعت بخواند، خداوند از او حیاء می کند، و هنگامی  که از او طلب حاجت کرد، منصرف نشود، مگراین که حاجتش را برآورد.

بحار الانوار، ج ۸۸ ص ۴ 

14. مَن حَافَظَ عَلی الصَّفِ الاَوَّل وَ التَّکبِیرَهِ الأولی لایُؤذِی مُسلِماً، أعطَاهُ الله مِن الاجرِ مَا یُعطِی المُؤذِّنُون فِی الدُّنیا و الآخِره
کسی که محافظت و مداومت بر صف اول و تکبیر اول نماید، و مسلمانی را اذیت نکند، خداوند به او اجری معادل اجری که مؤذنین در دنیا و آخرت دریافت می کند، عطاخواهد کرد.

وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۸۷

۱۵٫ ألا أنَّ الصَّلاهَ مَأدَبَهُ الله فِی الارضِ قَد هَنَأهَا لِاَهلِ رَحمَتِه فِی کُلِّ یَومٍ خَمسَ مَرّات
آگاه باشید نماز سفره گسترده خدا در زمین است که خداوند آن را روزی  پنج  بار برای اهل رحمتش (افراد شایسته رحمت) گوارا نموده است.

مستدرک الوسایل ، ج ۱، ص ۱۷۰

۱۶٫ الصَّلاهُ رَأسُ الاسلامِ
نماز (به منزله) رأس اسلام است.

بحار الانوار، ج ,۱۷ ص ۱۲۷میزان الحکمه، ج ۵، ص ۳۶۷

۱۷٫ اَوَّلَ مَا یَسألُونَ عَنهُ الصَّلواتِ الخَمسِ
اولین چیزی که از انسان ها سؤال می شود، نمازهای پنج گانه است.

کنز العمّال، ج ۷، حدیث ۱۸۸۵۹

 18. الصَّلاهُ نورٌ
نماز، روشنی است.

میزان الحکمه، ج۱۰ ص ۲۳۴

۱۹٫ إنَّ أحَبَّ الأعمالِ إلَی الله – عَزَّوجلّ-  الصَّلاهُ و البِرُّ و الجَهادِ
همانا، محبوب ترین اعمال در نزد خداوند: نماز، نیکی کردن و جهاد در راه خداست.

وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۲۷ 

20. صَلاهُ الرَّجُلِ تَطَوُعاً حَیثُ لایَراهُ النّاس تَعدِلُ صَلاتُهُ عَلی أعیُنِ النّاسِ خَمساً و عَشرِین
نماز مرد که داوطلبانه و مستحبی درجایی که مردم او را نبینند به جا آورد، برابر بیست و پنج نماز است که در برابرچشم مردم انجام دهد.

نهج الفصاحه ص ۳۹۱

خداوندا

به تو روي آوردم چون يگانه معبود عالمي، از خود مرانم من بي تو هيچم و با نام تو همه چيز. دست نياز به سوي تو آورده ام تو مهرباني و دست گيرنده مستمندان، لطف و كرمت را از من دريغ مدار. از عالمت حيرانم و در خود سرگردان با حالتي پريشان به درگاهت نالانم و از ديده گريان و  همه جا به سوي تو روان. تو كريمي و بزرگوار تو رحيمي و بخشانيده روح و روان، از بندگان نا آگاهت درگذر و روح آنان را به سعادت راهنمايي فرما و هر آنچه از عالم كبريايي خواهي بر جسم عنايت فرما چون هر دردي كه از سوي تو رسد رحمت است و تحمل آن را دارم.

خدايا

به عظمت تو سر تعظيم فرود مي آورم و از تو مي خواهم كه مرا جزو بندگان مقرب درگاه خويش منظور فرمايي و از روي لطف و كرمت ارواح پاك را براي هدايت بر من نازل فرمايي تا رستگار شوم. تو بزرگي و سزاوار ستايش و تكريم.

خدايا

پيشاني بر خاك تو مي گذارم چون سجده سزاوار بزرگي و عظمت توست. تو مالك جان و تن بندگاني و همه خلايق را مي داني و هر آنچه بخواهي بر بندگانت روا مي داري. ابد و ازل از توست و چراغ هر دانش و معرفتي از تو روشن است. بر من سعادت شناخت و بندگي عنايت بفرما چون تو اصل كائناتي و من ذره اي از حيات. تو در عالم غيبي و بندگانت پر از عيب، عيوبم را بنمايان تا در رفع آن ها كوشا باشم.

در اين دنيا از تو چيزي غير از عزت و شرف و بي نيازي نمي خواهم، تو رحيمي و رحمان. من محتاجم و فقيري درمانده، بر سر كويت مرا درياب و از درگاه خود مران. به رحمت صفاتت اگر تقصيري دارم از آن درگذر و و در زندگي پس از مرگ آرامش ابدي عنايتم بفرما

رسیدن به تعالی و ساختن جامعه ای متعالی در گرو آرامش روحی روانی است.

طبق نظریه بزرگان ، نماز در بین احکام دین به منزله مغر در مجموعه بدن آدمی به حساب می آید و این فریضه الهی است که افراد را از بسیاری اضطرابها و تلاطم روحی روانی در آرامش قرار میدهد.

در دنیای مدرن اگر چه انسان برابزار و تکنولوژی پیشرفته مسلط گشته و زمین و زمان وحتی بعضی از سیارات آسمانی را به تسخیر خود در آورده و...

ولی انسان دچار چنان بحران ها و بیماری های روحی و روانی شده که در بن بست فکری و نا امیدی فزاینده ای دست به گریبان است.حقیقت این است که تنها راه نجات و رهایی از این وضعیت اسفناک جهان امروز ، دین داری و پیوند معنوی با خدای یکتاست و همانا یاد اوست که آرامش دهنده و بیدار کننده می باشد «الذین آمنوا و تطمئن قلوبهم بذکر الله » (رعد ، آیه 28)

هنری لنگ (روانشناس انگلیسی) پس از تحقیقات بالینی روی بیش از ده هزار انسان افسرده مجرم می گوید : اینک به خوبی اهمیت اعتقادی دین را در زندگی انسان درک می کنم و از میان تمامی آزمایشات این نتیجه را یافته ام ؛ که هر کَس به دین و اعتقاد دینی گردن سپارد یا با عبادتکده ای در ارتباط باشد از از شخصیت انسانی والاتری برخوردار است .

ویلیام جیمز ( روانکاو آمریکایی) می گوید: هزاران هزار مومن به خدا ، به خوبی حس کرده اند که خداوند همیشه با آن هاست ، شب و روز در خانه و بیرون از آن ، هرگاه این طور خدا را با خود بدانیم ، چشمه فیاض لایزالی از آرامش و صفای قلب در خود ایجاد کرده ایم ، که هیچ سیلاب غمی و یا هجوم وحشت و بیمی در آن اثر ندارد.

منبع :

نویسنده :مقاله زهرا ذوالقدری جهرمی / کتاب : نماز و مسجد طراز اسلامی، مقالات برگزیده بیستمین اجلاس سراسری نماز،جلد 2 صفحه 509 /

شخصي آمد به نزد پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله) شكايت از فقر و نداري كرد حضرت فرمود: مگر نماز نمي‌خواني عرض كرد من پنج وقت نماز را به شما اقتدا مي‌كنم، حضرت فرمود: مگر روزه نمي‌گيري عرض كرد سه ماه روزه مي‌گيرم. آن حضرت فرمود امر خدا را نهي و نهي خدا را امر مي‌كني يا به كدام معصيت گرفتاري عرض كرد يا رسول الله حاشا و كلّا كه من خلاف فرموده‌ي خدا را بكنم حضرت متفكرانه سر به جيب حيرت فرو برد ناگاه جبرئيل نازل شد عرض كرد يا رسول الله حق تعالي ترا سلام مي‌رساند و مي‌فرمايد در همسايگي اين شخص باغيست و در آن باغ گنجشكي آشيانه دارد و در آشيانه او استخوان بي‌نمازي مي‌باشد به شومي آن استخوان از خانه‌ي اين شخص بركت برداشته شده است و او را فقر گرفته است. حضرت به او فرمود برو آن استخوان را از آنجا بردار، بينداز دور. به فرموده‌ي آن حضرت عمل كرد بعد از آن توانگر شد.