1-    خوابیدن بعد از صبح و قبل از طلوع آفتاب (بین الطلوعین).

۲-    خوابیدن بعد از عصر، چناچه در کتاب تقویم المحسنین است که پیامبر (ص) فرمودند:

کسی که بعد از عصر بخوابد و عقل او از بین برود پس فقط خود را سرزنش نماید. و منظور از عصر هنگامیکه سایه هر شی به اندازه دو برابر خودش بشود و آن اول وقت فضیلت نماز عصر می باشد.

3-    خوابیدن بین نماز مغرب و عشا که باعث قطع روزی است.

و در روایت مرسل از حضرت رسول الله (ص) مروی است که خواب هنگام روز پنج نوع است:
۱- خواب عیلوله که همان خواب بین الطلوعین بوده و مکروه است.

۲- خواب فیلوله که خواب بعد از طلوع آفتاب و ابتدای روز می باشد و گفته شده که این خواب موجب ضعف است.

۳- خواب قیلوله و آن خواب قبل از ظهر بوده و ممدوح و مفید است